Piękna myśl

"Dob­rze jest wpat­ry­wać się chłodną nocą w roz­gwieżdżone niebo. Myślę so­bie wte­dy, że tak właśnie szu­ka się mądrości – pat­rząc w ciem­ność, wyt­rzy­mując chłód włas­nej bez­radności wo­bec su­rowości życia, wo­bec niepojętości cier­pienia. Ale mądrości szu­ka się także – pat­rząc w nieosiągalną jas­ność gwiazd, wyt­rzy­mując ogień: tęsknot, prag­nień, ideałów, które ra­nią niez­nośnie ser­ce, ale bez których nie można żyć... „Unieść” zarówno chłód ciem­ności, jak i ogień gwiazd – to dro­ga do mądrości. Zaw­sze, ilek­roć spoglądam w gra­natową przes­trzeń no­cy pełnej gwiazd, przy­pomi­nam so­bie, co ma­wiał Ber­nard Shaw: „Ideały są jak gwiaz­dy: nieosiągal­ne, ale wska­zują kieru­nek”. I war­to, po­mimo wszys­tko WAR­TO tą drogą iść..."